Przejdź do zawartości

Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy
Ilustracja
Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Lubicz 25 A

Styl architektoniczny

modernizm

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1948

Ukończenie budowy

1950

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy”
Ziemia50°03′54,575″N 19°57′14,231″E/50,065160 19,953953
Strona internetowa

Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczyjednostka badawczo-rozwojowa działająca na podstawie rozporządzenia ministra gospodarki, stanowiąca bazę badawczo-naukową dla polskiego przemysłu naftowego i gazowniczego. Siedziba Instytutu mieści się w Krakowie przy ul. Lubicz 25 A.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy został założony (jako Instytut Naftowy) 29 listopada 1944 na podstawie dokumentu wydanego przez Państwowy Urząd Naftowy. Działalność instytutu rozpoczęła się 7 stycznia 1945 w Krośnie. Po trzech latach siedziba instytutu została przeniesiona do Krakowa, gdzie mieści się do dzisiaj. Z dniem 31 grudnia 1975 Instytut Naftowy połączono z Instytutem Gazownictwa w Warszawie, tworząc Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa z siedzibą w Krakowie oraz oddziałami w Warszawie i Krośnie. W dniu 1 lutego 2004 zmieniono nazwę instytutu na obecnie obowiązująca – Instytut Nafty i Gazu. Od 1 stycznia 2008 do Instytutu Nafty i Gazu włączono Instytut Technologii Nafty. Obecnie w Instytucie pracuje ok. 400 pracowników. W dniu 24 października 2013 r. rozporządzeniem Rady Ministrów Instytutowi Nafty i Gazu nadano status państwowego instytutu badawczego. Od tego dnia Instytut używa nazwy „Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy”, w skrócie INIG-PIB.

W 2015 r. Instytut obchodził 70-tą rocznicę powstania.

W swojej historii różne jednostki organizacyjne INiG-PIB występowały pod nazwami:

  • Instytut Naftowy
  • Instytut Gazownictwa
  • Instytut Technologii Nafty
  • Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Instytut Nafty i Gazu podzielony jest na 28 zakładów zgrupowanych w cztery piony:

  • Pion Poszukiwania Złóż Węglowodorów:
    • Zakład Geofizyki Wiertniczej
    • Zakład Geologii i Geochemii
    • Zakład Sejsmiki
    • Zakład Mikrobiologii
    • Zakład Inżynierii Naftowej
    • Zakład Inżynierii Strzelniczej i Środowiskowej
  • Pion Eksploatacji Złóż Węglowodorów:
    • Zakład Technologii Wiercenia
    • Zakład Badania Złóż Ropy i Gazu
    • Zakład Technologii Eksploatacji Płynów Złożowych
    • Zakład Stymulacji Wydobycia Węglowodorów
    • Zakład Stymulacji Złóż Węglowodorów i PMG
    • Zakład Podziemnego Magazynowania Gazu
    • Laboratorium Badań Środowiskowych
  • Pion Gazownictwa:
    • Zakład Ochrony Środowiska
    • Zakład Przesyłania i Dystrybucji Gazu
    • Zakład Metrologii Przepływów
    • Zakład Użytkowania Paliw
    • Zakład Nawaniania Paliw Gazowych
  • Pion Technologii Nafty:
    • Zakład Analiz Naftowych
    • Zakład Zrównoważonych Technologii Chemicznych
    • Zakład Olejów, Środków Smarowych i Asfaltów
    • Zakład Oceny Własności Eksploatacyjnych
    • Zakład Produkcji Doświadczalnej i Małotonażowej oraz Sprzedaży

Oprócz zakładów badawczych, w Instytucie działają: Biuro Certyfikacji (jednostka upoważniona do prowadzenia procedur oceny zgodności z dyrektywami Unii Europejskiej dotyczącymi: wymagań dla urządzeń spalających paliwa gazowe, zasadniczych wymagań dotyczących efektywności energetycznej nowych wodnych kotłów grzewczych, wyrobów budowlanych, zasadniczych wymagań dla przyrządów pomiarowych w zakresie gazomierzy i przeliczników do gazomierzy, zasadniczych wymagań dla urządzeń ciśnieniowych i zespołów urządzeń ciśnieniowych – dla I, II, III kategorii urządzeń), Dział Aprobat Technicznych (wydawanie Aprobat Technicznych na wyroby budowlane stosowane w sieciach i instalacjach paliw gazowych) oraz Centrum Funduszy Europejskich dla Energetyki (pełni rolę Instytucji Wdrażającej Program Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 7.1 Rozwój inteligentnych systemów magazynowania, przesyłu i dystrybucji energii).

Instytut posiada 17 laboratoriów akredytowanych przez Polskie Centrum Akredytacji (PCA) na zgodność z normą PN–EN ISO/lEC 17025:2005, wchodzące w struktury zakładów badawczych.

Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy dysponuje ośrodkiem szkoleniowym, oferującym wysokospecjalistyczne szkolenia z zakresu branży paliwowej i gazowniczej.

Istotną funkcją Instytutu jest działalność wydawnicza. Wydawane periodyki: „Nafta-Gaz” (miesięcznik), „Prace Naukowe INiG-PIB” (monografie), a także „Rynek Polskiej Nafty i Gazu” (rocznik) służą upowszechnianiu wiedzy z zakresu szeroko pojętego gazownictwa oraz przetwórstwa ropy naftowej.

Kierownictwo

[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorem Instytutu jest dr hab. inż. Jacek Jaworski. Funkcję zastępców dyrektora pełnią kierownicy pionów:

  • dr inż. Krzysztof Sowiżdżał – Zastępca Dyrektora ds. Poszukiwań Złóż Węglowodorów
  • dr hab. inż. Piotr Kasza, prof. INiG-PIB – Zastępca Dyrektora ds. Eksploatacji Złóż Węglowodorów
  • dr inż. Magdalena Żółty – Zastępca Dyrektora ds. Technologii Nafty
  • dr Ewa Kukulska-Zając – Zastępca Dyrektora ds. Gazownictwa

Funkcje zarządzające pełni także Rada Naukowa Instytutu.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]